Waarom dit kabinet inzake migratie op een muur af dendert

Bij artikelen plaatsen ik en de mijnen altijd deze disclaimer. De ene migrant is de andere niet, het woord migrant is net zoiets geks als ‘lid van de letterbakgemeenschap’. Niet alleen kennen migranten onderling een veel te grote diversiteit om in een enkel term te worden gevat, je hebt natuurlijk altijd zoiets als een persoon. Zo hebben ook roomblanke Duitsers zich bij ISIS aangesloten, terwijl een stel Afghanen nu achter is gebleven in dat land, ook al hebben ze onze strijdkrachten geholpen. De etnische afkomst kan van matige invloed op het karakter zijn. Als je dat niet onderkent, loop je het gevaar dat een discussie over migratie eindigt in feitenvrije schedelmeterij. Dat kan in elke politieke hoek gebeuren. Maar goed, migratie is een ding, het is het hoofdonderwerp in het politieke debat op dit moment. Terecht? Wellicht. Een zekere conclusie is wel gerechtvaardigd. Wilders is de grote winnaar van deze verkiezingen. Hij wilde een daad stellen met betrekking tot migratie, daar moest alles voor wijken. Er komen meer windmolens, de Europese ‘Digital Decade’ mag doorgaan, hogere belastingen, noem maar op; maar hij moest en zou zijn asielcrisis krijgen. Dat dreigt te mislukken, omdat de ministers van NSC er geen zin in hebben. En als die weigeren, krijg je voor je het weet een kabinetscrisis. Dat is het gevaar van al je geld op een paard wedden, alles opofferen om je gelijk op een dossier te halen.

Het is asieldebat is ontzettend simpel en tegelijkertijd complex. Simpel, omdat acht op de tien Nederlanders minder migratie willen. In het opiniepanel van EenVandaag kun je PVV’ers en NSC’ers niet van elkaar onderscheiden. De complexiteit zit in de uitvoering en laten we daar nu net een uitzending bij Current Ratio over hebben opgenomen. Het probleem is het volgende.

VVD en NSC zitten in Europa in een grotere, pro-Europese coalitie van fracties. De politiek leider is de Duitse Ursula von der Leyen, ze wil graag een Europese federatie met meer lidstaten, Oekraïne erbij, de Balkan ook, hogere belastingen, een verbod op benzineauto's, het verdwijnen van het vetorecht, overal windmolens, noem maar op. Ze staat voor alles waar de kiezers van PVV, NSC en BBB jeuk van krijgen. PVV bevindt zich in het Europees parlement buiten de coalitie van fracties. BBB en NSC zijn de facto onderafdelingen van het CDA en VVD is eigenlijk een fusiepartij met D66. Dan kunnen mensen boos worden als je dat zegt, daarmee is het niet onwaar. In Brussel is er sprake van een extreem rigide fractiediscipline. VVD en D66 zijn bijvoorbeeld lid van de ‘Renew Europe’ fractie. Als een parlementariër tegen de lijn van de fractie stemt, is die zijn baan kwijt. Het maakt dus niet uit of hij of zij met flyers van de ene of de andere partij rondloopt, het gaat om wat je stemt. Alles tussen GroenLinks en VVD stemt in Brussel hetzelfde, het is irrelevant op wie je binnen de coalitie stemt.

Als BBB, NSC en VVD (vanaf nu ‘het trio’) in Nederland met Wilders wil samenwerken, gaat dat schuren met de Europese vriendschappen. Nu heeft Nederland het Schengenverdrag ondertekend. Dat is Europees recht, onderdeel van het ‘acquis communautaire’, wie het breekt verlaat eigenlijk de EU. Het verdrag stelt dat een lidstaat de grenzen voor letterlijk alles en iedereen moet openen, grenscontroles zijn verboden. Dat betekent dat een lidstaat - denk aan het Nederland van Wilders - geen mogelijkheden heeft om afwijkend beleid te voeren. Het is niet toegestaan om iedereen bij de grens te controleren, enkel steekproeven zijn mogelijk, als ze de doorstroom niet hinderen. Daarmee is het land aan de rand van het collectief automatisch de buffer voor iedereen. 

Griekenland heeft in dat kader wel eens om praktische hulp gevraagd. Onze grens is die van iedereen, komen jullie dan niet ook een steentje bijdragen? Op het hoogtepunt van de migratiecrisis besloot iedereen Griekenland een mes in de rug te steken. Het land kreeg geen hulp, niet uit de lidstaten en ook niet van de Europese commissie. Het armlastige Griekenland liet noodgedwongen iedereen door en toen werd de migratiecrisis zichtbaar voor elke Europeaan. Europese solidariteit is leuk, het mag alleen niks kosten.

Het Schengenverdrag regelt dat een lidstaat de binnengrenzen moet openen, maar worden die buitengrenzen dan wel bewaakt? Daar moest maar eens een gesprekje over worden gevoerd, spraken de regeringsleiders in 1985 af. Er zou ‘op termijn’ een oplossing komen voor illegale migratie en in 2024 is er nog steeds geen echte oplossing, interessant genoeg. Nu zou je om deze reden het Schengenverdrag kunnen opzeggen, dan is er de mogelijkheid een asielcrisis uit te roepen. Wilders zal er wel oren naar hebben maar dan moet het trio hem steunen in de opstand tegen Brussel. Is dat een waarschijnlijke uitkomst, gegeven hun lidmaatschap van de Europese coalitie van fracties die juist meer Europa willen?

Nu hebben we dit dilemma al tijdens de formatie bij Current Ratio besproken. Vooral NSC en VVD zullen niet snel breken met Europees recht en willen het binnen de door Brussel gegeven ruimte oplossen, maar die is er niet echt. Eind vorig jaar had je al kunnen zien aankomen dat de coalitie daarom uiterst wankel is. Als de vier partijen het nu niet eens zijn over hun strategie ten opzichte van migratie, dan waren ze dat aan het einde van de formatie ook niet en hebben we te maken met een uiterst zwakke coalitie.

Als Wilders zijn zin niet krijgt, kan het kabinet vallen. Bij nieuwe verkiezingen kan de PVV grote groepen kiezers van het trio naar zich toe trekken, want ze steunen hem in zijn harde lijn met betrekking tot migratie. Alleen wordt het dan lastig een nieuw kabinet te vormen met de PVV, maar dat zien we dan wel. 

De kern van de discussie zit hem erin dat een meerderheid van de Nederlanders lid wil zijn van de EU, maar geen eindeloze migratie wenst. Dat is een onmogelijke combinatie. Ofwel je omarmt de EU en de open grenzen met alle gevolgen van dien, ofwel je voert een nationaal beleid maar daarmee breek je met Europees recht. Jarenlang wilde men dit niet zien, dan kom je vanzelf in een impasse terecht, dat is dus nu.

Mijn boek Het Euro Evangelie gaat over deze Europese spagaat en  is verkrijgbaar bij de grote webwinkels en de boekhandel om de hoek, mijn werk ondersteunen kan via Backme.org. Of u maakt uw waardering kenbaar via deze button, of niet.