Uit die digitale dadendrang spreekt ook een soort zwakte

Kijk bijvoorbeeld maar naar dat digitale paspoort, nodig om handel in medische data maar mogelijk te maken. De burger was beloofd dat er een opt-out zou komen, anders is het gewoon ondemocratisch. Uiteindelijk is die belofte weggeschaafd. Als het ‘algemeen belang’ erom vraagt, dan kan de opt-out doorbroken worden. De EU vordert dan uw medische data, om ze zelf te verkopen. Dat is nodig, omdat er 5,4 miljard aan Coronaschuld mee terugbetaald moet worden, lezen we in de wettekst. Als iedereen dan voor de opt-out gaat, verdient de EU niks. Jammer, zou je zeggen, dan maar niet. De EU brak de belofte echter en dat is omdat de desbetreffende schuld al is aangegaan. Het is paniekvoetbal, vandaar de noodzaak om zeker te weten dat er medische data verkocht kunnen worden. Aan de ene kant is het powerplay, zou je kunnen zeggen. Aan de andere kant zit iemand gewoon om geld verlegen en dat is gewoon pure armoede. Het is allebei waar. Een inbreker die op dezelfde manier geen respect heeft voor eigendomsrecht en uw flatscreen van de muur trekt heeft iets mannelijks wellicht, iets stoers. Hij durft het maar. Aan de andere kant is het ook weer een beetje een prutser, want eerlijk werk was te moeilijk. Kijk naar een dik uur keuvelen met Sander Boon bij Paul Buitink van Holland Gold. Mijn werk steunen doet u via Backme.org. Voorwaarts!