Op vrouwendag beginnen ze weer loonkloven te verzinnen (en die bestaan niet)

Dit artikel is een samenraapsel van drie oudere; op vrouwendag wilde ik die u niet onthouden. Mijn werk mogelijk maken? Ga naar BackMe en we zien elkaar bij de borrel in de lente.

In een vrij land maak je je eigen keuzes. Werk je minder uren, dan heeft dat gevolgen voor de carrière. Nederlandse vrouwen zijn Europees kampioen deeltijd en met kinderen heeft dat niets te maken, de kloof met de mannen treedt direct bij het verlaten van de schoolbanken op. Vrouwen maken andere keuzes dan mannen, niks mis mee. Omdat 8 maart internationale vrouwendag is, komt de roep om bestrijding van loondiscriminatie weer naar boven borrelen. Maar die loondiscriminatie is niet aan te tonen, vrouwen maken andere keuzes in uren en sectoren. Een vrouwelijke investment banker verdient abject veel meer dan een mannelijke verpleger. Omdat verpleegkundigen vaak vrouwen zijn, ontstaat er scheefgroei, noem maar op. Maar het is niet zo dat de een minder krijgt voor hetzelfde werk. Een discussie over de waardering van beroepen is altijd op zijn plek maar het is geen ‘discriminatie’. 

Om vrouwendag te vieren krijgt u drie gerechten. We beginnen met een gesprek bij Wereldpijn, waarin het allemaal de revue passeert. Er zijn allerlei statistische factoren die de ‘loonkloof’ verklaren.

Daarnaast mocht ik een keer aanschuiven bij Humberto Tan, daar werd het verschijnsel ook benoemd. Ik werd uitgenodigd voor iets heel anders maar een gevecht ga je niet uit de weg. Bij deze.

<iframe src="https://www.facebook.com/plugins/video.php?height=314&href=https%3A%2F%2Fwww.facebook.com%2Farno.wellens%2Fvideos%2F1679540692081677%2F&show_text=true&width=560&t=0" width="560" height="429" style="border:none;overflow:hidden" scrolling="no" frameborder="0" allowfullscreen="true" allow="autoplay; clipboard-write; encrypted-media; picture-in-picture; web-share" allowFullScreen="true"></iframe>

En tot slot het artikel met Kim Boom:

‘Equal Pay Day is onzin’.

‘5 november 2019 was het in Nederland “Equal Pay Day”, aldus WOMEN Inc. (een organisatie die opkomt voor de rechten van vrouwen), vrouwen verdienen volgens deze organisatie gemiddeld 15 procent minder dan mannen en werken dus vanaf 5 november tot aan het einde van het jaar “gratis”. Op twitter propageerde de organisatie met een filmpje met leuzen als ‘hoe langer je erover nadenkt, hoe gekker het klinkt. Stel je voor dat vrouwen 15 procent minder broodjes mogen eten bij de door het bedrijf betaalde lunch, of dat ze 15 procent minder kopjes koffie uit de automaat kunnen halen’. Ook brachten ze een magazine uit, wat volstaat met informatie over de volgens hun bestaande loonkloof. Onder andere Lilianne Ploumen (PvdA) spreekt hierin over haar gedachtes met betrekking tot de loonkloof, waar ze zelf ironisch genoeg nooit last van heeft ondervonden, ze kreeg altijd hetzelfde betaald als haar mannelijke collega’s.

Ook in België kwamen er diverse nieuwsberichten naar buiten waarin werd bericht over de “Unequal Pay Day”, daar werken vrouwen vanaf 4 november tot het einde van het jaar “gratis”, want uit Europese cijfers zou blijken dat vrouwen maar liefst 16 procent minder verdienen dan mannen. Vera Claes van de vrouwenbeweging zij-kant zegt er het volgende over: "de grootste oorzaak is deeltijds werk. Veel meer vrouwen dan mannen werken deeltijds. In cijfers: in België werkt 44 procent van alle vrouwelijke loontrekkers deeltijds. Bij hun mannelijke collega's is dat maar 11 procent. Dat is een enorm verschil."

En daar begint dus de essentie van het probleem, er is helemaal geen loonkloof. De oorzaken van de loonkloof die volgens deze so-called feministische bewegingen ten onrechte bestaan, zijn namelijk voornamelijk te vinden in bewuste keuzes van de vrouwen zelf. Ook WOMEN Inc. zelf is hiervan op de hoogte. In hun magazine behandelen ze, ergens weggestopt, alvorens te starten met het innemen van de slachtofferrol, nog even wat praktische zaken. Ze stellen dat een deel van de loonkloof, maar liefst 9 procentpunt (van de 15 procent), te verklaren is, bijvoorbeeld omdat mannen en vrouwen in andere sectoren werken. Maar ook deeltijdwerken en het feit dat vrouwen meer zorgverlof opnemen spelen hier een rol. Gecorrigeerd naar diverse factoren bedraagt de loonkloof dus nog maar 6 procent. Dat is maar liefst 60 procent minder dan in eerste instantie door WOMEN Inc. werd gesteld. Desgevraagd geeft WOMEN Inc. ook toe dat er geen sprake is van een onverklaarde loonkloof van 15 procent.

Ook de gecorrigeerde loonkloof van 6 procent die overblijft wordt niet met zekerheid onrechtmatig veroorzaakt. Het CBS zegt hierover zelf: het gecorrigeerde loonverschil tussen mannen en vrouwen wordt vaak gelijkgesteld aan het begrip loondiscriminatie, maar het gaat niet om hetzelfde. Het CBS beschikt niet over alle cijfers met betrekking tot factoren die de loonkloof kunnen verklaren. Zo ligt het in de redelijke lijn der verwachtingen dat vrouwen meer vrije dagen opnemen, als de werkgever die mogelijkheid biedt. Vrouwen werken immers ook vaker in deeltijd. Een vrouw verdient dan op papier iets minder dan een mannelijke collega, maar krijgt daar wel meer vrije tijd voor terug. Er is dan geen sprake van discriminatie. Het CBS weet enkel wat het opgetelde salaris van mannelijke en vrouwelijke werknemers is, maar niet hoeveel extra vrije dagen vrouwen wellicht opnemen. Die vrije dagen zouden wel een redelijke verklaring voor de loonkloof zijn. Het CBS mist deze cijfers en kan van 6 procentpunt niet verklaren waarom die loonkloof er is. In elk statistisch model zit wel ruis, een verschijnsel dat de onderzoekers niet kunnen verklaren. Zonder enige onderbouwing weet WOMEN Inc. ons te vertellen hoe we die ontbrekende cijfers moeten interpreteren: het zal vast en zeker discriminatie van vrouwen zijn!

Frappant is overigens dat WOMEN Inc. van mening is dat werkgevers een essentiële rol spelen bij het oplossen van de “loonkloof”. Die taak is er niet, om de kloof te verkleinen moeten vrouwen andere keuzes maken. Neem Easyjet, het Britse bedrijf met de grootste loonkloof. Die is te verklaren, omdat de meeste piloten man zijn en het cabinepersoneel meestal vrouw. De opleiding tot piloot is bijzonder kostbaar en kennelijk nemen mannen in dat opzicht meer risico dan vrouwen. Het is niet de schuld van Easyjet dat mannen en vrouwen andere studiekeuzes maken. Als Easyjet het niet bestaande probleem van de loonkloof wil oplossen, dan moeten piloten en stewardessen hetzelfde salaris krijgen, nogal onredelijk.

Voor een feministische beweging is er dus maar één optie om te zorgen dat de loonkloof wordt verkleind: vrouwen dwingen om bijvoorbeeld minder vaak in deeltijd te werken, minder verlof op te nemen of andere studies te volgen. Natuurlijk is dat juist wat een feministische beweging niet moet doen, vrouwen dwingen bepaalde keuzes te maken. Die – terechte - loonkloof zal voorlopig dus nog wel blijven staan.