Europese begroting: Nederland zit niet meer zelf aan de knoppen

In de ontwikkelingspsychologie noemen ze het de ‘locus of control’ en bedrijfseconomen hebben het principe maar overgenomen. De ‘locus of control’ is de plek waar de beslissingen worden genomen die relevant zijn voor je leven (of het wel en wee van je bedrijf). Als dit extern is, word je geleefd door anderen. Je valt voorover, van crisis naar crisis, hier geld lenen om daar weer een ander gat te vullen, iedereen heeft weleens zo’n fase in zijn leven gehad. Als de ‘locus’ intern ligt, zit je op de bestuurdersstoel van je eigen leven. Je hebt een stabiele baan waardoor je elke maand wat kan sparen en van een enkele tegenvaller ga je niet kapot. Bedrijven kennen het principe ook. Een gezond bedrijf heeft een goede reputatie, waardoor de mensen aan de poort staan te rammelen en het makkelijk is om leverancierskrediet te krijgen. Als de reputatie slecht is, ben je overgeleverd aan de welwillendheid van anderen. Leveranciers en potentiële werknemers blijven weg en zo kun je in een vicieuze cirkel terechtkomen. Als je al niet instabiel was als bedrijf, dan word je het zo wel.

Laten we de vergelijking eens doortrekken naar landen. Een land zonder zelfvertrouwen maar met een demissionair, extraparlementair kabinet als Nederland loopt een beetje achter de feiten aan. De voorzitter van de Europese Commissie, Ursula von der Leyen, heeft een nieuwe begroting voorgesteld. Deze is 800 miljard euro hoger dan gebruikelijk, dus je kunt zeggen dat de ‘eenmalige’ verhoging vanwege de pandemie blijvend is. Goh, wie had dat gedacht. Dick Schoof is zelf niet verkiesbaar en wil geen vijanden maken in Brussel. De gemiddelde Nederlander wil alleen niet nog een keer duizenden euro’s extra ophoesten, maar zit niet aan de knoppen. Nu lijkt het erop dat Duitsland wel gaat dwarsliggen tegen de spilzucht. Dat maakt het makkelijker voor Schoof om zich achter het Duitse verzet te scharen, hij is nu niet de boosdoener. Maar zo maak je dus geen echte, afgewogen keuzes. Nederland heeft zo evenwel een externe ‘locus of control’, net als een rommelig persoon of een slecht bestuurd bedrijf. Of de doorsnee Nederlander de komende jaren wel of niet duizenden euro’s extra belasting gaat betalen, hangt af van de relatie tussen Brussel en Berlijn. Nederland gaat er zelf niet over.

Dat betekent dat het maar de vraag is of de voorgestelde verhoging van de begroting doorgaat. Dat geeft wat ruimte voor een beetje vakantie. De huidige begroting stuit op weerstand, waardoor de tekst die nu op tafel ligt hoogstwaarschijnlijk niet de eindversie zal zijn. Dan hoeven we die niet door te spitten en dat geeft een beetje vrije tijd. Tijdelijk, want al snel zal het electorale begrotingsgeweld losbarsten en dan is het gedaan met de rust. Daarom krijgt u hieronder een ingekorte Current Ratio. Veel kijkplezier. Vakantieman gezellig he!

Heeft u mijn nieuwste boek trouwens al gelezen? Democratie op de helling koopt u hierrr, er is een e-book (digitaal, lekker handig) en een papieren boek. Wilt u mijn gegraaf mogelijk maken? Ga naar BackMe, of u koopt mijn andere boek, Het Euro Evangelie: Eventueel laat u uw waardering voor dit artikel merken via de knop hieronder. Of gewoon lekker niet.